​

Na wstępie chciałbym podkreślić, jak ważne jest, aby w sprawie wypadkowej poszkodowany zatrudnił jednego prawnika do prowadzenia sprawy cywilnej i reprezentacji przez sądem Workers’ Compensation. W dzisiejszym artykule skoncentruję się na tym drugim postępowaniu, a w szczególności na świadczeniach pracowniczych. Reprezentując klientów w obydwu postępowaniach, doskonale rozumiem obawy i problemy klientów, które w większości przypadków dotyczą utrzymania możliwie wysokich świadczeń. Co do zasady, w przypadku tymczasowej całkowitej niezdolności do pracy, pracownik będzie otrzymywał wypłaty w wysokości 2/3 tygodniowych zarobków, które otrzymywał przed wypadkiem. Osoby, które doznały wypadku po 1 lipca 2017 roku mogą otrzymać maksymalnie $870.61 tygodniowo.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

 

 

 

 

Sprawa cywilna może potrwać kilka lat. W tym czasie poszkodowany zmaga się z problemami zdrowotnymi i nie jest w stanie powrócić do pracy. Bardzo często świadczenia pracownicze stanowią jedyne źródło utrzymania poszkodowanego. Dlatego bardzo ważne jest, aby poszkodowany zatrudnił doświadczonego prawnika, który zna taktyki ubezpieczalni i dba o interes indywidualnego klienta, poświęcając odpowiedni czas na przygotowanie jego sprawy.

​

Należy pamiętać, że honorarium adwokackie w sprawach Workers’ Compensation jest bardzo niskie. Prawnicy, którzy zajmują się tylko sprawami Workers’ Compensation, aby się utrzymać muszą przyjmować ich tysiące, co oczywiście odbija się na jakości usług i często skutkuje obniżeniem benefitów poszkodowanego.

​

Największym przeciwnikiem poszkodowanego w walce o należyte świadczenia jest oczywiście ubezpieczalnia, która szuka każdego powodu, aby obniżyć świadczenia i odmówić pokrycia kosztów leczenia. Jednym z instrumentów służących do szybkiego zmniejszenia tygodniowych lub dwutygodniowych czeków są tzw. „IMEs”, czyli „niezależne” badania lekarskie. Cudzysłów nie jest przypadkowy bowiem trudno je nazwać niezależnymi. Za niezależne i bezstronne należałoby uznać badanie przeprowadzane bez ingerencji żadnej ze stron postępowania, na przykład przeprowadzone przez lekarza wyznaczonego przez podmiot trzeci. Natomiast w tej procedurze, to ubezpieczalnia zleca i pokrywa koszty wynagrodzeń lekarzy. W tego typu sytuacjach często dochodzi do konfliktu interesów bowiem lekarz jest pośrednio poddawany presji ekonomicznej, stając przez ryzykiem utraty dalszych zleceń z ubezpieczalni w przypadku wystawiania raportów medycznych zbyt przychylnym poszkodowanym. Ten mechanizm można porównać do zeznań ekspertów w sprawie cywilnej, gdzie każda ze stron wyznacza eksperta, który przedstawia opinię na poparcie teorii danej strony. Każde badanie medyczne wyznaczone przez ubezpieczalnie wiąże się z ryzykiem obniżenia świadczeń.

​

Poszkodowany, bez odpowiedniej reprezentacji prawnej, nie ma najmniejszych szans przeciwstawić się tej machinie. Doświadczony i skrupulatny prawnik jest w stanie przekonać sędziego do wykluczenia raportu medycznego ubezpieczalni, często przy użyciu kruczków prawnych, niedociągnięć formalnych oraz wychwyceniu naruszeń przepisów Workers’ Compensation.

​

Ponadto, najlepsze kancelarie specjalizujące się w sprawach o odszkodowania zawsze wysyłają z klientem swego pracownika, który nie tylko nagrywa całe badanie (co jest absolutnie zgodne z prawem), ale także pilnuje czy lekarz nie zadaje niewłaściwych pytań, które mogłyby zaszkodzić sprawie cywilnej. Ponadto, w przypadku klientów nie władających płynnie językiem angielskim, pilnuje, aby notatki medyczne wiernie odzwierciedlały oświadczenia klienta.

​

Sprawę z Workers’ Compensation można także zakończyć ugodą. Generalnie wyróżnia się dwie forme ugodowe. W przypadku obrażeń kończyn, lekarze określają trwały uszczerbek na zdrowiu, czyli procent w jakim pracownik utracił sprawność danego organu. Jeżeli natomiast mamy doczynienia z obrażeniami kręgosłupa, możliwa jest ugoda zawierana na podstawie tzw. Sekcji 32 Ustawy o Workers’ Compensation. Po wynegocjowaniu kwoty i warunków umowy, strony podpisują umowę i przedstawiają ją do zatwierdzenia sędziemu. Po końcowym przesłuchaniu każda ze stron ma prawo do wycofania się z umowy w ciągu 10 dni. Po tym okresie, ubezpieczalnia nie wypłaca już świadczeń pieniężnych, ani nie pokrywa leczenia związanego z wypadkiem. Bardzo ważne jest, aby poszkodowany powierzył negocjacje właściwemu prawnikowi, który postara się o możliwie najwyższą kwotę. Proszę pamiętać, że jeżeli sprawa nie kwalifikuje się na sprawę cywilną, będzie to ostateczne odszkodowanie, które poszkodowany uzyska za swój wypadek.

​

W razie odniesienia obrażeń w pracy należy powiadomić pracodawcę na piśmie w ciągu 30 dni. Należy również złożyć Roszczenie pracownicze (formularz C-3) do Komisji Odszkodowań Pracowniczych (Komisja). Formularze są dostępne na stronie internetowej Komisji (wcb.ny.gov).

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

W przypadku nieobecności przez 8-14 dni kalendarzowych można uzyskać utracone wynagrodzenia za te dni. W przypadku nieobecności przez ponad 14 dni roboczych można uzyskać utracone wynagrodzenia od pierwszego dnia nieobecności w pracy. W przeciwnym razie pracownik nie otrzyma płatności za pierwsze siedem dni kalendarzowych nieobecności.

​

Świadczenia za utracone wynagrodzenia opierają się na średnim wynagrodzeniu tygodniowym (average weekly wage, AWW) z 52 tygodni przed datą obrażenia lub choroby oraz stopniu niepełnosprawności. AWW opiera się na dochodach brutto, włączając nadgodziny oraz inne wynagrodzenia, a nie wypłacie „na rękę”.

 

Stopień niepełnosprawności to wartość procentowa określająca poziom niepełnosprawności. Aby obliczyć świadczenia, Komisja stosuje dwie trzecie AWW, a następnie dostosowuje tę wartość wg stopnia niepełnosprawności:

​

2/3 AWW razy % niepełnosprawności = świadczenia tygodniowe

​

Przykład 1: AWW wynosiło 900 USD, pracownik jest całkowicie (100%) niepełnosprawny. Pracownik otrzyma dwie trzecie 900 USD, czyli 600 USD tygodniowo. Pracownik jest w 100% niepełnosprawny, otrzyma więc pełne świadczenie.

Przykład 2: AWW wynosiło 900 USD, pracownik jest w 50% niepełnosprawny. Świadczenie wyniesie 300 USD. Sposób obliczenia: 2/3 z 900 USD = 600 USD 600 USD pomnożone przez 50% niepełnosprawność = 300 USD świadczenia

​

Kwota świadczenia jest taka sama, bez względu na to, czy pracownik jest tymczasowo lub trwale niepełnosprawny. Świadczenia odszkodowawcze dla pracownika za utracone wynagrodzenia podlegają zasadzie minimalnej kwoty tygodniowej (patrz powyżej), która zależy od daty obrażenia lub choroby. Kwota tygodniowego świadczenia nie zmieni się, jeśli maksymalne świadczenia się zmienią.

​

Maksymalne świadczenia tygodniowe są obliczane 1 lipca każdego roku. Kwota ta opiera się na średnim wynagrodzeniu tygodniowym w całym stanie, określanym przez Wydział Pracy NYS. Maksymalne odszkodowanie pracownicze wynosi dwie trzecie średniego wynagrodzenia tygodniowego stanu Nowy Jork. 

Odszkodowania pracownicze są zwolnione z podatku.

​

Klasyfikacja niepełnosprawności

​

Niepełnosprawność może podlegać pod jedną z poniższych klasyfikacji w zależności od dowodów medycznych. Uwaga! Wszystkie obrażenia są początkowo uznawane za tymczasowe, nawet te, które zostaną później zakwalifikowane jako trwałe.

​

Tymczasowa całkowita niepełnosprawność: Pracownik nie może tymczasowo pracować i zarabiać. Jest uprawniony do całych dozwolonych świadczeń za utracone wynagrodzenie.

​

Tymczasowa częściowa niepełnosprawność: Pracownik tymczasowo utracił częściowo zdolność do pracy i uzyskania całego wynagrodzenia. Świadczenia są równe wartości procentowej niepełnosprawności.

Trwała całkowita niepełnosprawność: Pracownik całkowicie utracił zdolność do pracy i uzyskania wynagrodzenia. Świadczenia są wypłacane dożywotnio.

​

Trwała częściowa niepełnosprawność, nieprzewidywalna strata: Pracownik utracił częściowo zdolność do pracy. Może uzyskać świadczenia odszkodowawcze za utracone wynagrodzenie na okres 10 lat. (W momencie wygaśnięcia świadczeń po upływie 10 lat pracownik może kwalifikować się do uzyskania dożywotnich świadczeń w przypadku utraty ponad 75% zdolności uzyskania dochodu.) Opieka medyczna jest świadczeniem dożywotnim, nawet jeśli niepełnosprawność nie wpływa na wynagrodzenie.

Trwała częściowa niepełnosprawność, przewidywalna strata: Kategoria ta obejmuje utratę możliwości korzystania z kończyny – ramienia, ręki i palca; nogi, stopy i palca w określonym stopniu; a także utratę wzroku lub słuchu. Stan określa liczbę tygodni otrzymywania świadczeń za tę stratę, która jest określana przez Komisję.

​

Oszpecenie: Osoby, których twarz, głowa lub szyja zostały oszpecone, mogą uzyskać do 20 000 USD w zależności od zakresu obrażenia.

​

PO PODJĘCIU DECYZJI: Zasądzona kwota musi zostać wypłacona w ciągu 10 dni od daty podjęcia decyzji. W przypadku opóźnienia płatności pracownik może uzyskać potencjalną karę wynoszącą 20% kwoty, której płatność była opóźniona. Istnieje jednak możliwość złożenia odwołania od decyzji w ciągu 30 dni od daty jej podjęcia. Jeśli odwołanie dotyczy płatności, pracownik nie otrzyma wynagrodzenia do czasu nakazania płatności przez Komisję.

​

PODCZAS REGULARNEJ WYPŁATY ŚWIADCZEŃ: Regularna płatność odszkodowania musi zostać wykonana w ciągu 25 dni od ustalonego terminu. W przeciwnym razie pracownik może uzyskać potencjalną karę wynoszącą 20% oraz dodatkowe 300.

​

Świadczenia z powodu utraty regularnego dochodu

W przypadku możliwości powrotu do pracy, jednak ograniczeniu wysokości osiąganych przychodów z powodu obrażenia pracownik może być uprawniony do świadczenia z tytułu ograniczonych przychodów, które pokryje dwie trzecie różnicy pomiędzy wynagrodzeniem przed i po obrażeniu.

​

Świadczenia z tytułu zgonu

Świadczenia z tytułu zgodny są dostępne dla rodziny pracownika, którego śmierć spowodowało obrażenie lub choroba zawodowa. Świadczenie z tytułu zgonu jest wypłacane bez względu na to, czy pracownik umrze tuż po obrażeniu, czy później. Małżonek(-ka) pracownika oraz dzieci uzyskają dwie trzecie średniego tygodniowego wynagrodzenia pracownika, aż do maksymalnej kwoty tygodniowej. Dzieci będą otrzymywać świadczenia do 18 roku życia lub 23 roku życia pod warunkiem uczęszczania do szkoły wyższej w pełnym wymiarze godzin. Dzieci niewidome lub niepełnosprawne fizycznie będą otrzymywać świadczenie dożywotnio. Małżonek(-ka) będzie otrzymywać świadczenie dożywotnio lub do czasu zawarcia nowego związku małżeńskiego. W przypadku zawarcia nowego związku małżeńskiego małżonek(-ka) otrzymuje końcową płatność równą świadczeniom za dwa lata.

W przypadku braku małżonków lub nieletnich dzieci świadczenia mogą zostać wypłacone na rzecz wnuków, rodzeństwa, dziadków lub rodziców którzy byli na utrzymaniu zmarłego pracownika. Jeśli nie ma wymienionych członków rodziny, świadczenia są wypłacane w inny sposób. Drugi rodzic lub majątek zmarłego pracownika może uzyskać 50 000 USD. Wypłacane są również środki na pokrycie kosztów pogrzebu do 12 500 USD w metropolii Nowy Jork i do 10 500 USD w innych okręgach.

​

Świadczenia dla osób niepełnosprawnych z ubezpieczenia społecznego

Osoby o trwałej niepełnosprawności lub trwającej co najmniej 12 miesięcy mogą kwalifikować się do świadczeń dla osób niepełnosprawnych z ubezpieczenia społecznego. Aby dowiedzieć się więcej, należy kontaktować się z biurem ds. ubezpieczenia społecznego.