top of page
Writer's picturemec. Wierzbicki

Sprawa sądowa w NY


W dzisiejszym artykule przedstawię kulisy zaciekłej walki o odszkodowanie na rzecz pracownika, którego dłoń została zraniona przez ostrze szlifierki elektrycznej. Na wstępie warto jednak przypomnieć, że wypadki budowlane regulowane są przez przepisy Prawa Pracy (Labor Law) i Kodeksu Przemysłowego (Industrial Code). Najlepiej chronioną przez prawo kategorię wypadków stanowią upadki z wysokości oraz uderzenia przez spadający obiekt (Regulowane przez artykuł 240 (1) Prawa Pracy). W tego typu przypadkach generalny wykonawca i właściciel budynku ponoszą niemalże absolutną odpowiedzialność.

wypadek w NY

Znacznie trudniej jest udowodnić odpowiedzialność w przypadku wypadków regulowanych przez Artykuł 241 (6) Prawa Pracy. W tego typu sprawach pośrednio zastosowanie znajduje także Kodeksowi Przemysłowy, który składa się z przepisów ogólnych i szczegółowych. Ten podział jest kluczowy, ponieważ poszkodowany może skutecznie dochodzić odszkodowania tylko kiedy pozwany naruszy jeden z przepisów szczegółowych. Ich zakres nieustannie się zmienia i tylko rzetelny prawnik specjalizujący się w wypadkach budowlanych, który na bieżąco sprawdza nowe decyzje sądowe, jest w stanie przewidzieć w jakim kierunku zmierza prawo. Wypadki regulowane przez ten artykuł Prawa Pracy są objęte mniejszą ochroną prawną, ponieważ wykonawcy i właściciele nie ponoszą za nie odpowiedzialności absolutnej. Ponadto, w takich przypadkach, sam poszkodowany może ponosić częściową lub nawet całkowitą odpowiedzialność za wypadek.

W związku z tym, że artykuł § 240 (1) nie miał zastosowania w sprawie bohatera dzisiejszego artykułu, jedyną podstawą do uzyskania odszkodowania był właśnie § 241 (6) Prawa Pracy. Jak już wspomniałem na początku, pracownik poważnie zranił dłoń gdy przecinał kawałek cementu przy użyciu szlifierki, której tarcza nie miała osłony ochronnej. Poszkodowany pozwał generalnego wykonawcę o odszkodowanie za doznane obrażenia dłoni, wskazując, że naruszony został jeden z przepisów bezpieczeństwa Kodeksu Przemysłowego (sekcja 12 NYCRR § 23-1.5 (c) (3)). W uzasadnieniu pozwu, poszkodowany wskazał, że podczas gdy inni pracownicy zostali wyposażeni w bezpieczne maszyny, kierownik generalnego wykonawcy nakazał mu używać wadliwej szlifierki.

Kluczową kwestią było ustalenie czy wskazany przepis Kodeksu Przemysłowego był przepisem szczegółowym, który stanowi podstawę do dochodzenia odszkodowania, czy też jedynie przepisem ogólnym, którego naruszenie nie jest wystarczającą przesłanką do wykazania odpowiedzialności cywilnej. Prawnicy generalnego wykonawcy złożyli wniosek o bezpośrednie oddalenie powództwa, wskazując, że ich klient nie naruszył żadnego szczegółowego przepisu Kodeksu Przemysłowego, w związku z czym nie może ponosić odpowiedzialności cywilnej na podstawie § 241 (6) Prawa Pracy. Sędzia pierwszej instancji przychylił się do wniosku pozwanego i oddalił pozew. Poszkodowany wniósł apelację do sądu wyższej instancji.

Rozpatrując apelację, Pierwszy Departament Sądu Apelacyjnego (stanowiący prawo dla Manhattan i Bronx) orzekł, że sędzia niższej instancji nieprawidłowo uznał, że naruszenie przepisu bezpieczeństwa 23-1.5 (c) (3) Kodeksu Przemysłowego nie stanowiło wystarczającej przesłanki do roszczenia odszkodowań na podstawie artykułu § 241 (6) Prawa Pracy. Sędziowie Apelacyjni Pierwszego Departamentu wyjaśnili, że wskazany przez poszkodowanego przepis bezpieczeństwa wyraźnie zakazuje używania urządzeń wymagających naprawy i stwarzających zagrożenie dla pracowników. Sędziowie Apelacyjni uznali, że przepis ten pośrednio zakazuje także używania niebezpiecznych szlifierek.

Poszkodowany w uzasadnieniu swojej apelacji zwrócił szczególną uwagę na ostatnie zdanie przepisu, które nakazuje, aby „wszelkie urządzenia bezpieczeństwa, środki ochronne i wyposażenie powinno być utrzymane w należytym stanie, a w przypadku uszkodzenia natychmiast naprawione lub usunięte z placu budowy”. Sąd Apelacyjny przyznał rację poszkodowanemu, uznając, że powyższa część przepisu wyraźnie określa należyty standard działania i jednocześnie stanowi podstawę prawną do żądania odszkodowania. Dokonując interpretacji przepisu, sędziowie powołali się na decyzję Sądu Najwyższego Stanu Nowy Jork, która dotyczyła podobnego wypadku, gdzie pracownik doznał obrażeń gdy tarcza wyskoczyła ze szlifierki i uderzyła go w twarz. W tamtej sprawie również istniały wątpliwości czy podobny przepis Kodeksu Przemysłowego był na tyle szczegółowy by mógł stanowić podstawę do roszczenia odszkodowania. Sąd Najwyższy Stanu Nowy Jork rozstrzygnął, że jeżeli przepis nakazuje podjęcie określonych działań w przypadku wykrycia wady lub niebezpiecznego stanu urządzenia, stanowi on także podstawę do domagania się odszkodowań przez poszkodowanego.

W związku z tym, Pierwszy Departament Sądu Apelacyjnego orzekł, że naruszenie obowiązku określonego w ostatnim zdaniu przepisu wskazanego przez poszkodowanego stanowi wystarczającą przesłankę do roszczenia odszkodowań na podstawie artykułu § 241 (6) Prawa Pracy.

Pierwszy Departament Sądu Apelacyjnego uchylił decyzję sędziego pierwszej instancji i skierował sprawę do ponownego rozpoznania. Zaraz po tym, ubezpieczalnia pozwanego zaoferowała poszkodowanemu wypłatę należytego odszkodowania i sprawa zakończyła się ugodą.

24 views0 comments

Recent Posts

See All

Comentários


bottom of page